Artikelen over Marlies

19 april 2004, Dagblad de Limburger

door Berrit de Lange

Muziek - Ze huilde het hardst om al haar voorgangers die afvielen. Maar toen ze zaterdagavond zelf was weggestemd uit Idols, stond er ineens een opvallend zelfverzekerde Marlies Schuitemaker op het podium. ,,Voordat ik jullie ga verrassen met wat ik nog meer kan, ga ik eerst uitrusten en kom dan knallend terug met muziek waar ik me lekker bij voel'', verzekerde zij het enigszins verbouwereerde Idols-publiek. Velen hadden de zangeres uit het Noord-Hollandse Grootebroek namelijk een finaleplaats naast de torenhoge favoriet Boris toegedicht.

De kandidaten hadden in de zevende liveshow de opdracht een staaltje big band ten beste geven. Een 18-koppig blazersorkest was naar de studio gehaald om Boris, Maud, JK en Marlies te begeleiden. Het genre bleek de 23-jarige 'rockchick', zoals jurylid Jerney Kaagman Marlies eerder omschreef, niet goed te liggen. Bij haar vertolking van Peggy Lee's Big Spender ontwaarde de jury een aantal valse nootjes, in de herkansing bracht zij de big band-variant van I'm outta love van Anastacia veel te gehaast. ,,Alsof je de trein moest halen'', aldus Kaagman.

,,Ik kreeg een behoorlijke emmer 'piep' over me heen'', zo omzeilde Marlies vakkundig een fikse krachtterm over het jurycommentaar vlak voordat het pleit beslecht zou worden tussen haar en Maud, voor de vierde keer in de gevarenzone ondanks een spetterend optreden.

Zelfs juryvoorzitter Henkjan Smits moest toegeven dat het 'leuke hockeytutje' zich had ontpopt tot een ware jazzdiva. Favoriet Boris liet geen steken vallen en het publiek zag de twee zeer matige acts van JK door de vingers.

,,Idols is een deur naar een mooie wereld die muziek heet. Nu begint het pas'', zei een zelfverzekerde Marlies. De kleine Noord-Hollandse, die de afgelopen maanden met afwisselend blauwe, paarse en roze plukken in het haar het podium betrad, leek na afloop van de show zelfs bijna opgelucht dat het Idols-avontuur voor haar afgelopen is. ,,Je bent zo bezig met danspasjes instuderen, kleding uitzoeken en zorgen dat de make-up goed op je gezicht zit, dat je soms vergeet hoe heerlijk het is om op het podium te staan. Na de tweede live-show heb ik nooit meer het niveau van de workshopronde gehaald. De thema's lagen mij gewoon niet. Als ik terugkijk, denk ik dat ik mezelf in alle hectiek een beetje ben kwijtgeraakt. De vermoeidheid is in mijn stem terug te horen. Ik baal er stevig van dat ik niet trots op mezelf kan zijn.''

Zieke moeder op tribune mooiste Idols-moment

19 april 2004, Telegraaf

Opgelucht verschijnt Marlies (23) zaterdagavond na afloop achter de schermen. Met haar vertrek uit Idols is er zichtbaar een last van haar tengere schouders gevallen. De gespannen blik uit haar ogen is verdwenen. "De offers die ik elke show moest brengen werden steeds groter, evenals mijn huilbuien. Maar die zijn nu gelukkig verleden tijd."

"Een bühnebeest" noemde jurylid Jerney haar liefkozend. Maar hoe graag het meisje uit Enkhuizen ook optreedt, voor haar gevoel werd de drempel van de Idols-bühne elke week hoger. "Idols werd meer en meer een circus. Er werd steeds minder muziek gemaakt. En van de liedjes waar wij uit mochten kiezen, vond ik er eigenlijk nooit eentje leuk. Ook met de thema's had ik zelden iets."

Van alle ophef rond het populaire programma hield de voormalige kapster evenmin: "Ik kon maar moeilijk wennen aan dat hectische gedoe. Bij televisie gaat alles op tijd. Over vijf minuten moet je daar zijn, een half uur later alweer ergens anders. Door alle verplichtingen was ik meer aan het stressen dan aan het repeteren."

Nu Marlies dan ook, zoals ze zelf zegt, is verlost van de teugels van Idols, gaat ze eerst heel veel slapen. Straks zelfs weer in haar eigen bed: "De afgelopen weken heb ik afwisselend bij een vriendin en mijn broer gelogeerd. Dat was nodig omdat fans zelfs 's nachts voor mijn deur stonden."

Dat er zich onder haar supporters ook hele lieve fans bevinden, ondervond Marlies gelukkig ook meerdere malen: "Zo kwam er eens iemand een knuffel langsbrengen. Omdat mijn moeder zo ziek is. Dat vond ik zó 'touching'! Mijn mama heeft multiple sclerose in een progressieve vorm. Dat zij vorige week, ondanks haar extreme vermoeidheid, tóch op de tribune zat, was dan ook mijn mooiste Idols-moment."

JK mazzelt

18 april 2004, Algemeen Dagblad

Marlies is als zevende afgevallen in de finaleronde van de populaire zangtalentenjacht Idols van het televisiestation RTL.

Bij de stemming bleef ze Maud nipt voor. Boris en JK kregen de meeste stemmen van het publiek, al was dat voor de laatste wel verrassend. JK had niet zijn beste avond, maar blijkbaar vond het Nederlandse publiek dat anders.

Marlies was niet echt teleurgesteld met haar verlies. ,,Je valt af, maar ik heb niet verloren. Ik ga eerst uitrusten, maar daarna kom ik knallend terug. Ik ga jullie verrassen in het land. Met mijn muziek, op mijn manier, zoals jullie gewend van mij zijn in de workshops.''

Afgaande op de voorspellingen van de jury was Marlies ook de aangewezen persoon om af te vallen. Alle vier juryleden tipten haar, gevolgd door JK (drie keer) en Maud (één keer). Juryfavoriet Boris kreeg geen enkele stem en ging dan ook eenvoudig door.

Er zijn nu nog drie kandidaten over om de tweede editie van Idols te winnen. Boris, JK, en Maud gaan volgende week elkaar bekampen wie naar de grote finale mag.

In deze ronde mochten de deelnemers evenals vorige week ook ieder twee nummers zingen. Deze keer was het thema bigband-muziek. Alle deelnemers werden begeleid door een veelkoppig orkest.


Hoe deden ze het?

Maud: De bigband-muziek paste verrassend goed bij haar. Twee nummers, twee keer maakte ze indruk. Ze had natuurlijk vorige week op deze site gelezen dat het beter moest en onze favoriete hield zich prima aan die opdracht. Volgens ons is de hockey-jeugdinternational echter op haar sterkst in doorleefde countrysongs. Probeer eens Maud!

Marlies: Wisselvallig deze keer. Miste her en der wat noten en was wat jagerig volgens de jury. Heeft veel meer in huis, maar had de pech dat het thema bigband was. Marlies is beter in het wat ruigere genre. Toch wel een verrassende afvaller.

JK: Had last van zijn keel en waarschijnlijk ook van zenuwen omdat zijn moeder en broertje, die hij drie jaar niet had gezien, in de zaal aanwezig waren. Presteerde duidelijk het minste, maar dat kwam ook door de bigbandmuziek die hem totaal niet ligt. En dat was pech voor hem. Gelukkig was het Nederlandse publiek hem wel goed gezind.

Boris: Wat kan hij eigenlijk niet? Wederom twee vrijwel perfecte nummers. Eerst Sinatra, daarna zijn eigen favoriet Prince. Voor Boris lijkt het allemaal geen verschil te maken. Klasbak met uitstraling en gedoodverfde winnaar. Verliest alleen als hij een totale offday heeft en onze Maud een topdag.


Lees wat afvaller Marlies (22 jaar, volgt de lerarenopleiding Engels) zeven weken geleden in deze krant zei:

Om Idols te winnen moet ik eerst...
,,Mijn borsten laten opspuiten, m'n kont laten wegzuigen en mijn neus laten verkleinen. Haha, grapje!''

Als ik Idols win...
,,Grijp ik meteen mijn kans. Juffrouw Marlies worden, kan over tien jaar ook nog, succes is vergankelijk.''

Mijn voornemen is...
,,Meer mezelf te zijn. Bij de eerste audities had ik een broek geleend van mijn moeder, ik wilde anders overkomen dan ik ben. Het was een nettere versie van mezelf, omdat ik bang was dat het publiek de échte Marlies te heftig vond.''

AD-prognose:
Kan ver komen. Goeie stem en onalledaags uiterlijk. Aan Dewi hebben we gezien dat dat succesvol kan zijn. Is bovendien nu al erg populair bij jongeren. Zou wel moeten proberen niet té graag op de voorgrond te willen treden. Gaf collega Boris tijdens de persdag nauwelijks gelegenheid iets te zeggen.

9 juli 2000, Onwijsfestival

Medio 1995: Het lijkt Jochem Pennekamp wel leuk om in een bandje te gaan
spelen; via via hoort hij dat Marlies Schuitemaker wel aardig kan zingen en hij
vraagt haar bij hem in de band. De twee beginnen samen te werken en zoeken een
band bij elkaar. Ronald Schuitemaker, de broer van Marlies, speelt dan gitaar in
een band die op het punt staat uit elkaar te gaan en hij wil ze wel helpen. Op
school komt Jochem toevallig Coen Buijsman tegen die, samen met Tom Klijzing in
een beginnend bandje speelt en allebei hebben ze wel zin om in het bandje van
Jochem te gaan spelen.
Het resultaat: In september 1995 is daar de oprichting van een band, genaamd The
Oracle, die door het leven gaat als de schoolband van het Martinuscollege in
Grootebroek. Met voornamelijk covers weten ze snel uit te groeien tot een begrip
op school en is het tijd voor het grotere werk.


Juni 1996: Ronald komt met het idee om een vriend van hem, Jochem Hoven, bij de
band te halen als tweede zanger en ondersteuning van Marlies. De naam van de
band wordt veranderd in EEEK! en in sneltreinvaart worden er nieuwe nummers
gemaakt. En dan gaat het opeens hard: De doop er op 18 oktober 1996 tijdens het
grommelfestival in Troll, waarna op 9 november de voorronde voor de pop- en
poëzieprijs in R17 wordt gewonnen, van o.m. Lopend Vuur. Daarna spelen ze nog in
een aantal voorprogramma's in de regio; op 8 februari wint EEEK! de eerste
bandcompetitie in R17 van Green Manalishi en een week later staan ze in De
Hoogte in het voorprogramma van Marilyn Twice. Naar aanleiding van dit optreden
wordt de band gevraagd voor Bevrijdingspop op 3 mei, waar ze spelen tussen o.a.
Caesar, Acid Junkies en The Treble Spankers. De kranten zijn laaiend enthousiast
en op 17 mei haalt de band het hoogtepunt van het jaar: In Atlantis, Alkmaar,
wordt de pop- en poëzieprijs in de wacht gesleept en ligt een grote carrière in
het vooruitzicht, totdat het fout gaat.


1997: De motor van de band, de stem van Marlies, begeeft het en de band is
gedwongen een lange pauze in te lassen. In de maanden juni, juli en augustus
spelen ze niet en bereiden ze zich voor op een comeback. In september spelen ze
op het 15-jarig jubileum van R17, maar zonder Marlies. Daarna wordt besloten dat
de samenwerking met Jochem Hoven niet meer loopt en hij stapt uit de band. Enige
tijd later wordt Karin Bos aan de band toegevoegd om met haar keyboard de lege
ruimtes in de nummers op te vullen. In deze nieuwe bezetting begint op 7 maart
1998 het tweede leven van de band en spelen ze in Troll, waar het allemaal is
begonnen. Maar op 5 juni laten ze op Forever Young zien weer helemaal terug te
zijn.


Het genre: De band is niet echt in een laatje te plaatsen, maar ze noemen het
zelf stevige gitaarrock met uitgewerkte melodieën. Ze zijn erg beïnvloed door
The Doors, Pearl Jam en Alanis Morissette en de beste omschrijving van de muziek
is precies een kruising daarvan. (Wat dat dan ook mag zijn!?!?) Maar de critici
vinden dat ze door het keyboard het meest op The Gathering lijken.

De bandleden: Marlies Schuitemaker - zang
Karin Bos - keyboard
Jochem Pennekamp - drums
Tom Klijzing - basgitaar
Ronald Schuitemaker - (solo)gitaar
Coen Buijsman - (slag)gitaar