Verslag liveshow 3

The show must go on...

n@ncy
Happy Days wordt weer tot leven gebracht in de liveshow van vanavond. Het thema is namelijk de jaren '50 en '60. Vorige week hebben de kandidaten nogal wat kritiek gekregen. Eric verwacht dat er met deze kritiek wat gedaan is en dat de kandidaten extra hun best gaan doen. Het verwachtingspatroon voor vanavond ligt dus hoog.
Marescha bijt het spits af. Ze zingt ´Jailhouse Rock´ van Elvis Presley. Henkjan is blij dat Marescha niet heeft staan gillen. Maar hij heeft ook veel versies van dit nummer gehoord en nog nooit zo´n niet-swingende versie. Dat is dus niet zo´n leuke kritiek. Eric wijdt het aan de timing, die was houterig. Hij vindt het jammer dat ze niet lekker gerocked heeft, want volgens Eric kan Marescha dat wel.
Harm is de volgende kandidaat. Hij zingt ´Wild thing´ van The Troggs. Eric vond het wel aardig gaan. Gelukkig gaf Harm in de tweede helft wat gas, waardoor hij erg sterk werd. Jerney vond het begin een kopie van het originele nummer. Gelukkig gaf hij er later Harm´s gezicht aan, uitstekend. Chantal vraagt zich, terecht, af of we nog eens een ander genre van Harm te horen krijgen. Heel slim antwoord Harm dat als hij vanavond door is, dat hij volgende week voor een verrassing zal zorgen...we zijn benieuwd...
Floortje zingt ´It´s my party´ van Leslie Gore. Henkjan is heel tevreden en vindt het liedje een slimme keus. Om te beginnen met het refrein waarin je gas moet geven, en daarna rustig aan moet doen voor het couplet is lastig, maar daarin is Floortje geslaagd. Martijn vraagt waarom het een slimme keus van het liedje is. Volgens Henkjan moet een liedje bij je passen, qua stem, karakter en persoonlijkheid. Eric vindt bovendien dat Floortje alle emoties via haar stem overbrengt. Echt geweldig goed!
I-Jay is de vierde kandidaat. Zijn keus is ditmaal gevallen op ´Oh, what a night´ van Frankie Valli. Jerney vindt zijn liedjeskeuze ditmaal beter, maar het lijkt alsof hij schor is. En aan het eind was hij de tekst kwijt, waarop I-Jay verbaasd kijkt. Blijkbaar niet dus....Jerney stottert dat het dan wel zo bedoeld zal zijn. Ze vond het verder aardig. Henkjan vindt ook dat I-Jay zich qua liedjeskeuze gerevancheerd heeft. Alleen af en toe zong hij er een beetje naast en klonk vermoeid. Maar de waarschijnlijke reden daarvan is duidelijk, het was oké. I-Jay haakt daar op in dat Henkjan bedoelt dat I-Jay vanochtend geen leuk nieuws te horen heeft gekregen. Een goede vriend van hem is vanochtend overleden en hij wenst de familie bij deze sterkte...
Het nummer ´Blue suede shoes´ van Carl Perkins wordt gezongen door Serge. Eric vindt het best goed gedaan. Serge swingde lekker, zong goed. Af en toe leek het alsof hij een beetje imiteerde, maar het was vrij goed gedaan. Jerney heeft wel eens gezegd dat ze Serge houterig vond. Dat is, volgens haar, nu helemaal achterhaalt, want het swingt de pan ui. Alleen bij zoveel energie moet Serge wel oppassen dat zijn zang er niet onder lijdt, aldus Jerney.
Aäron zingt ´Reach out, I’ll be There´ van The Four Tops. Na zijn optreden wordt Aäron luidt bejubeld door een aantal fans in het publiek. Henkjan haakt hier op in dat het aan populariteit niet ontbreekt bij Aäron. Maar heeft wel kritische punten. Hij moet echt aan zijn uitspraak gaan werken, bovendien is Aäron erg in zichzelf gekeerd, wordt relaxed! Eric heeft daar boven op nog wel een tip. Volgens hem heeft Aäron de neiging om met vibrato te werken aan het eind van de zin. Dat kan hij wel goed, maar dat gaat irriteren, dus hij zal er meer variatie in moeten brengen.
Christon staat op het podium en zingt ´Stand by me´ van Ben E. King. Zelf is hij niet helemaal tevreden. Jerney geeft als tip mee dat Christon aan de zangcoach Babette moet vragen hoe hij met zijn ademhaling de stem kan onderbouwen. Blijkbaar neemt hij vaak een hap lucht midden in een zin en dat haalt de spanning er uit. Verder heeft hij een prettige stem. Henkjan sluit zich hierbij aan. Wat hij wel heel mooi vindt is de valse lucht. Verder verwijst hij nog naar de intonatie waar Christon zelf waarschijnlijk op doelde. Henkjan vindt dat hij het verder wel goed gedaan heeft.
Het swingende nummer ´Twisting the night away´ van Sam Cooke wordt door Angelique gezongen. Ze vertelt dat ze haar tekst kwijt was, maar Eric is dit helemaal niet opgevallen. Hij vindt dat ze het leuk deed, en dat ze er geweldig uitziet. Jerney voegt kort toe dat het enige wat nog ontbrak het echte twisten was.
Ellen zingt ´Spinning wheel´ van Blood, Sweat and Tears.  Jerney vindt het een plezierige uitvoering, Angelique bewoog lekker. Ze zat wel op het randje van beheersen, maar zoals het nu was, is het helemaal goed. Volgens Henkjan heeft Angelique zich gerevancheerd. Ze is nu een stoer wijf, hij vindt het helemaal te gek!
De laatste kandidaat is Raffaëla. Zij zingt ´My guy´ van Mary Wells. Volgens Henkjan ging het niet perfect, maar wel beter dan de vorige keer. Het leek alsof ze buiten adem was, dat vindt hij jammer. Eric voegt toe dat dit waarschijnlijk komt door vorige week, wat Raffaëla beaamt. Het lijkt een makkelijk liedje maar dat is het niet. Volgens Eric is ze wel weer op de weg naar boven.
Het zit er weer op! Alleen is het natuurlijk wachten op de uitslag. De 3 juryleden zijn het er over eens dat Floortje er vanavond echt uitsprong en de beste was. De slechtste van vanavond is, volgens Jerney Marescha. Eric en Henkjan kiezen voor I-Jay. Maar hoe denkt het publiek hierover. Uiteindelijk zijn Marescha, Christon, Ellen en I-Jay over, de rest is door. Vol verbazing hoort Marescha dat ook zij door is, waardoor de overige 3 op de krukken moeten zitten. Al snel krijgt Christon het verlossende woord, met 4% is hij door. Als I-Jay hoort dat hij slechts 1% (en Ellen 3%) van de stemmen heeft en hij naar huis moet, zegt hij ´I knew it´. Het was natuurlijk al een vervelende dag voor hem, maar ondanks zijn verdriet stond hij er toch. Daar krijgt hij ook zeker waardering door, maar ja, the show must go on...en vandaar dat we I-Jay dus volgende week niet meer terugzien.